Til alle dykk som trudde dykk sov aleine.

Det hadde vore ein vellukka kveld på byen i februar månad. Eg og min ven kom heim til Gregusgate 8, fortærte nokre ostesmørbrød, fylte opp vatn glaset, var klar for litt søvn, gjekk inn på mitt soverom, eg lukka døra... og det var her eg gjorde feilen: tenkte meg om to gonger. "Skulle eg låse døra?" Gjorde det ikkje. Dette vart resultatet:

Klokka 8 om morgonen vaknar eg av at Johannes spør kvifor Marte ligg i senga.

Say no more.